Juli 1991. Ik was dagelijks ben porno bezig, en had alle controle om te stoppen verloren. Voordat ik in 1989 trouwde, nam ik aan, dat echtelijke seks mijn probleem met verlangens wel op zou lossen, maar na een jaar huwelijk gaf ik weer toe aan de zooi. Niemand kende mijn geheim, en zeker Michelle niet, die nu sinds twee jaar mijn jonge vrouw was.

In maart van dat jaar was ik met een nieuw bedrijf gestart en besloot, om een reis van drie weken door de VS te ondernemen om klanten te bezoeken en de verkoop te stimuleren. Ik was van plan, om vanuit mijn thuis in Los Angeles tijdens het weekend naar Missouri te rijden, en dan op maandag vanuit St. Louis telefonisch verkoopgesprekken te gaan voeren.

Op zaterdagmorgen werd ik om 5 uur gespannen wakker. Het vooruitzicht, om drie weken lang aan de verleiding bloot te staan, die inherent was aan de oorverdovende stilte van een hotelkamer, was als de blik naar beneden in een afgrond, zonder de bodem te kunnen zien. De angst was zo groot, dat ik naar het toilet strompelde, en mijn ontbijt moest overgeven. Bezorgt kwam Michelle naar me toe, maar ik kon haar niet zeggen, wat er met mij aan de hand was. “Het komt wel goed. Er zal wel iets in mijn eten gezeten hebben, wat niet goed gevallen is”, mompelde ik.

Het lukte mij op die avond, om tot Blue Springs in Missouri te komen, een rit van tegen de 2000 kilometer.Toen ik nauwelijks in het hotel was aangekomen ging ik uitgeput slapen. “Ik heb de eerste nacht zonder kleerscheuren overleefd”, dacht ik, “misschien wordt deze reis toch nog niet zo slecht.”

Nadat ik de volgende morgen de resterende 240 kilometer naar St. Louis gereden had, begon de pijn van de eenzaamheid zijn aanval op mijn gevoelens. Ik dacht er over na, dat ik de meeste tijd van de dag alleen in mijn hotelkamer zou zijn, ver weg van huis, zonder iets om handen te hebben…… en toen vlogen seksuele fantasieën door mijn hoofd als een vlinder- en een daarvan ging ik achterna. Toen ik me inschreef in het hotel, had ik al besloten, om wat porno te kopen.

Later die avond ging ik naar een winkel op de hoek en kocht enkele bladen voor volwassenen. Toen ik door het blad bladerde, was ik gechoqueerd, dat een van de “artikelen” over satan ging. Hoewel ik wist, dat ik met iets duivels speelde, maakte me dat niets uit. Ik was vastbesloten om te krijgen, wat ik wilde, ongeacht de consequenties.

Ik bleef de hele week in St. Louis, Chicago en Detroit, waarbij zich telkens hetzelfde ritueel afspeelde: de hele nacht een orgie van porno en masturbatie, wakker worden met een kater en schaamte, en dan – na slechts enkele uren slaap- in het zakenleven werken. Toen ik op vrijdag in Dayton, Ohio, aankwam, waren afbeeldingen voor mij niet meer genoeg. Verlangen laat een man of een vrouw steeds een beetje leger en hongeriger achter als voor die tijd. Ik had mijn ziel zover uitgehold, dat ik iets sterkers nodig had.

Na het avondeten belde ik Michelle. Ze was lief, bezorgt, en vriendelijk als altijd. Toen ze me op het einde van het gesprek zei, dat ze van me hield, stootte een naald van verleiding in mijn versteende hart………, en ik pakte het telefoonboek.

Ik vond een advertentie van een bedrijf, dat de “service ” aanbood, waar ik naar op zoek was, en belde op. Er werd me een vrouw aangeboden. Men zei, dat ze er over een paar minuten zou zijn. Ik keek naar mijn trouwring. Ik kon geen seks hebben met een andere vrouw en aan mijn eigen vrouw denken, dus deed ik hem af.

150 dollar en een uur later had ik echtbreuk met een andere vrouw begaan, die haar lichaam voor geld verkocht. Desondanks was er iets niet goed- ik had er geen plezier aan. Vanaf het moment dat het begon, wou ik dat het voorbij was. Innerlijk was ik om te huilen, alsof er iets gestorven was.

Al voor mijn huwelijk was ik bij prostituees geweest, en de uitdrukking in hun ogen weerspiegelden, wat ik mijzelf aandeed, en ook hen. Als een man of vrouw toegeeft aan een seksuele zonde, zit in wat zich afspeelt, iets doods, dat noch sterker is als het branden van je geweten. Als ik in de lege ogen van een vrouw keek, die prostituee was, ontbrak het leven in haar ogen.

Vlucht weg voor de ontucht. Elke andere zonde, die een mens bedrijft, gaat buiten het lichaam om; maar de ontuchtige zondigt tegen zijn eigen lichaam. 1 Kor 6, 18.

Toen ze weg was, had ik het sterke gevoel, dat ik innerlijk en uiterlijk vuil was. Een snelle douche kon dit gevoel niet van me afspoelen. Ik deed mijn trouwring weer aan en dacht aan Michelle thuis, die niet wist, wat haar Christelijke seksverslaafde echtgenoot gedaan had. Haar woorden op het eind van ons laatste telefoongesprek kwamen weer in me op, en snikkend stortte ik in. Hoe had het zo ver kunnen komen? Ik had me nooit kunnen voorstellen, dat ik, waarvan iedereen dacht, dat het “een goede Christen” was, na slechts twee jaar huwelijk, met een prostituee echtbreuk zou plegen.

De volgende morgen verliet ik het hotel zo vroeg mogelijk. Ik kon het niet verdragen, daar nog langer te zijn. De herinnering aan wat ik de vorige avond gedaan had, spookte in mij rond als een demonische nachtmerrie, waar ik uit hoopte te ontwaken. Er was geen honger meer naar lust, geen gedachten meer aan seksuele fantasieën. Ik was het zat.

Later die dag had ik een afspraak met een klant, en ik reed de volgende morgen verder naar Kitchener, in Canada. Ik wist, dat ik Michelle moest vertellen, dat ik onze huwelijksband had verbroken, maar was panisch, hoe haar reactie zou kunnen zijn. Ik zocht naar raad (in de hoop, dat dit zo zou uitvallen, dat ik het haar niet hoefde te vertellen) en belde een vriend op. John was een vijftiger, en hij en zijn vrouw hadden zich hersteld van een veelheid van affaires, die hij gehad had. Toen ik John vroeg, hoe hij er over dacht, om het Michelle te vertellen, maakten zijn woorden een einde aan al mijn hoop: “Je moet het haar vertellen, want anders zal er nooit meer echte intimiteit in jullie huwelijk komen. De persoon met wie je echtbreuk gepleegd hebt, zal altijd tussen jullie beiden in staan.”

Toen vroeg ik hem, hoe lang het had geduurd, voordat zijn huwelijk weer genezen was. “Jaren,” zei hij. Mijn mond viel open. “Jaren???”, zei ik ongelovig. “Ik had gedacht, dat je zeker enige weken of misschien maanden zou zeggen, maar jaren???”

“Ja, jaren,” herhaalde John vastberaden. “Het oude huwelijk, dat je gehad hebt is dood, en je moet een nieuw opbouwen. Dat zal veel tijd en inspanning van jouw kant vergen. Je moet je vrouw met vriendelijkheid overladen, en haar helemaal opnieuw voor je winnen.”

Er zijn momenten in een leven, die je nooit vergeet. Het effect is zo intensief, dat de herinnering zich diep in je ziel brand. Een dergelijke herinnering was het telefoongesprek vanuit Canada, waarbij ik mijn vrouw vertelde, dat ik haar bedrogen had. Toen ik het vreselijke bericht van mijn echtbreuk met porno en met prostituees vertelde, begon Michelle te huilen. Terwijl ik sprak, werd haar snotteren steeds heftiger en pijnlijker. “Oh Mike, Mike, Mike…..” zei ze steeds weer. Het was alsof ik naar haar luisterde, toen ze ontdekte, dat ik haar een 20 centimeter lang mes in haar rug gestoken had.

Op de servetten van ons huwelijksfeest stond: “Vandaag ben ik getrouwd met mijn beste vriend.” Voor veel vrouwen is de schok en de verschrikking van de ontdekking van de onmogelijke waarheid, dat het hun beste vriend is, die haar bedrogen heeft, veel traumatischer als de daad zelf.

Toen ik de reactie van Michelle hoorde, werd me duidelijk, dat de verwoesting die ik in ons huwelijk had aangericht, veel ernstiger was, dan ik verwacht had. Veel mannen zien niet in, wat ze hun vrouw aandoen, totdat het te laat is. Sommigen zien het zelfs maanden later nog niet in. Het is niet ongewoon dat een man zegt: “Wanneer zal ze daar eindelijk klaar mee zijn,” als er nauwelijks een paar maanden voorbij zijn.

Op de schaal van Richter voor de sterkte van aardbevingen worden aardbevingen met een kracht van 1 tot 5,9 als “zeer licht” tot “vrij krachtig” aangeduid. Een vrij krachtige aardbeving “kan zware schade aan slecht gebouwde huizen in een beperkt gebied….., en lichte schade aan degelijk gebouwde huizen veroorzaken.” Er wordt gezegd, dat zeer lichte tot vrij krachtige aardbevingen meer als 60.000 maal per jaar voorkomen.

Aardbevingen met een kracht van 6,0 tot 6,9 worden als “zwaar” betiteld, en komen jaarlijks 120 keer voor. En op het eind van de schaal wordt een beving van 9,0 “catastrofaal” genoemd, een gebeurtenis, die maar eens in de 20 jaar voorkomt. Men schat, dat bij een catastrofale aardbeving een explosiekracht van 32 gigaton vrijkomt. In de buurt van het epicentrum van een explosie van 32 gigaton zal geen enkel gebouw blijven staan. Alles is vernietigd, en moet vanaf de grond opnieuw worden opgebouwd.

Alle huwelijken beleven hun “zeer lichte” tot “vrij krachtige” aardbevingen, die je gemakkelijk de baas wordt, maar een echtbreuk is een explosie van 32 gigaton, die alles vernietigd. Je relatie wordt met de grond gelijk gemaakt, vertrouwen, liefde, en vreugde, die in jaren zorgvuldig is opgebouwd, worden uitgeveegd.

Voordat ik aan Michelle mijn echtbreuk bekende, was ze heel enthousiast over onze relatie. Ze hield er van, als we met elkaar spraken. We hadden een nabijheid en vertrouwelijkheid, die ik met geen enkele andere persoon had beleefd. We lachten veel samen, en deelden onze hobby’s, angsten en dromen met elkaar.

Dat veranderde allemaal in een nacht. Wat we in ons huwelijk samen hadden, was onherroepelijk verloren. Nu bracht alleen al mijn aanwezigheid haar aan het huilen. Het lachen verdween, en ons huwelijk werd tot een vertwijfelde strijd om te overleven. Op de plaats van onze open deur van vertrouwen werden barricades van bescherming voor verdere beschadigingen opgericht.

Het genezingsproces verliep tergend langzaam. Er waren dagen, dat ik het gevoel had, dat genezing onmogelijk was. Ik kon “haar niet repareren”, omdat ik de bron van Michelle ’s pijn was. Zelfs verontschuldigingen veroorzaakten huilen en woede-uitbarstingen.

Zelfbevrediging bij porno is overigens ook echtbreuk. Het is het aanbidden, liefhebben, en het verlekkerd begeren van een andere vrouw met eigen seks, om de ervaring te versterken. Ik heb verhalen gehoord van mannen, die door hun vrouw betrapt werden, toen ze tijdens porno masturbeerden. Het genezingsproces voor deze huwelijken duurde net zo lang als wanneer de vrouwen hun man met een andere vrouw betrapt hadden. ( de waarheid met porno is, dat ze emotioneel en geestelijk seks met een andere vrouw hebben, waarbij ze lichamelijk seks met zichzelf hebben).

Als de lichamelijke voltrekking van echtbreuk een catastrofale aardbeving is, ligt masturbatie met porno op de Richterschaal 7,0 een zware aardbeving met een vernietigingskracht van 50 megaton. Terwijl een explosie van 50 megaton niet zo sterk is als een 32 gigaton versie, komen zware aardbevingen 18 keer per jaar voor. Omdat porno een hoog afhankelijkheids potentieel heeft, en er tijd om het te overwinnen nodig is, kan het gevestigde trauma, dat door de doorlopende explosies van 50 megaton op een huwelijk drukt, dezelfde verwoestingen aanrichten, als die door een catastrofale aardbeving met lichamelijke echtbreuk worden veroorzaakt.

Verraad: Uitleveren aan de vijand met breken van vertrouwen of een trouwgelofte; vals of ontrouw tegenover iemand zijn, misleiden, bedriegen.

Enkele voorbeelden uit het Nederlands woordenboek.

Alleen een intieme vriend heeft toegang tot de diepste, meest geheime gebieden van ons hart, en alleen een intieme vriend kan in dit gebied komen, – en het verwoesten.

Voor Christelijke seksverslaafden is er nog iemand, die ze verraden: Hij was nog niet uitgesproken, of daar kwam een troep, voorafgegaan door een van de twaalf, Judas. Deze trad op Jezus toe om Hem te kussen. Maar Jezus zei tot hem: “Judas, verraadt je de Mensenzoon met een kus?” Luc 22, 47-48.

Zoals Judas kuste ik Jezus in een ogenblik, om Hem in het volgende ogenblik te verraden. Tijdens de lofprijzing op zondagmorgen verkondigde ik mijn liefde voor Hem, en verviel daarna van maandag tot zaterdag voor de kwade afgod van de verlangens. Elke orgie van porno en elke echtbreuk was een verraad aan mijn relatie met de Heer.

Welke invloed heeft onze echtbreuk op de relatie met Hem?

Is je wel eens opgevallen, dat God de ontrouw van het uitverkoren Joodse volk vaak als echtbreuk heeft bestempeld? Soms klinkt Hij werkelijk woedend:

“Je vraagt je af: Waarom overkomt mij dit alles? Om uw vele misdaden is je kleed opgelicht en wordt je verkracht. Kan een Moor zijn huidskleur veranderen of een panter zijn vlekken? En gij zou het goede kunnen doen, gij die met het kwaad zijt vergroeid? Ik jaag hen uiteen als stro voor de woestijnwind. Dat is het lot, dat Ik u heb toegemeten –godsspraak van Jahwe- omdat gij Mij hebt vergeten en op afgoden vertrouwt. Ikzelf haal uw kleed omhoog, tot over uw hoofd, zodat men uw schande kan zien: uw overspel, uw wellust, uw schandelijke ontucht. Op de heuvels en in de vlakte heb Ik uw afgodsbeelden gezien. Wee u, Jeruzalem, wordt gij dan nooit eerbaar?” Jer 13, 22-27

Het antwoord van God ziet niet veel anders uit als de reactie van Michelle op mijn verraad. Maandenlang was ze ononderbroken woedend en verbitterd en diep gekwetst. Om je God woedend voor te stellen is eenvoudig, maar kunnen we Hem ook kwetsen?

“Uw overlevenden zullen in het land van hun ballingschap weer aan Mij denken, als Ik ze met hun ontuchtig hart, dat van Mij afgeweken was, en met hun ogen, die overspelig naar hun afgoden lonkten, kleingekregen heb: de schaamte zal hun op het gezicht te lezen staan vanwege al het kwaad en de gruweldaden waaraan ze zich schuldig gemaakt hebben”.

Ez 6,9

De Heer toont ons Zijn hart, en biedt ons zijn beste aan. Dat is inclusief de hele genade, de liefde, en het leven, dat door de dood van Jezus aan het kruis beschikbaar is. Als Hij zich niet zo zeer om ons bekommerde, dan was Hij ook niet zo woedend -en verwond- als wij Hem verraden.

Maar Hij houdt van ons en wil ons terug hebben.

Gelukkig dienen wij een God, die gebroken harten geneest. Het proces van wederopbouw begint bij Hem net zoals bij onze vrouw: door de eerlijke bekentenis van ons verraad en onze echtbreuk.

David heeft over de zegen geschreven, die zulk een bekentenis met zich mee brengt.

“Zalig wiens overtreding vergeven, wiens zonde uitgewist is; zalig de mens wie de Heer niet meer toerekent wat is misdreven, in wiens hart niets heimelijks huist. Want zolang ik zweeg, teerde mijn kracht weg, mijn snikken brak los, elke dag: dag en nacht bleef uw hand op mij wegen: ik verschrompelde tot in het merg, of mij midzomerhitte verschroeid had. Tot ik U mijn zonde bekend heb, mijn kwaad niet langer verzweeg, wist: de Heer biecht ik mijn overtreding. Toen vergaf Gij mijn zonde, mijn schuld. Daarom bid tot U wie gelooft ten tijde dat hij zich belaagd weet: dan, hoe dreigend het water ook wast, hem vermag het niet te bereiken”. Ps 32, 1-6

Hoezeer ik Hem ook verwond had, God gaf mij Zijn genade en vergeving, toen ik mijn zonde bekende. Zulk een vergeving en liefde verbaast mij nu nog steeds. Er is geen seksuele zonde, die het bloed van het kruis niet vergeeft.

In andere artikelen heb ik er over geschreven, hoe genezing in een huwelijk en in het hart van een vrouw plaats vind, daarom zal ik het hier nu niet herhalen.

Ik wil alleen zeggen, dat een van de kostbaarste ogenblikken van mijn leven was, toen Michelle mij mijn verraad aan haar vergaf. Om zulk een genade te ontvangen is onbetaalbaar voor een man, die de meest onvergetelijke zonde van een huwelijk heeft begaan.

In 2006, 15 jaar na de dag in 1991, toen ik Michelle belde en mijn echtbreuk aan haar bekende, vroeg ik haar, of ze me ooit vergeven had. We hadden in de afgelopen jaren zielzorg voor ons huwelijk gehad, en de pijn en boosheid doorgeworsteld, maar ik kon me niet herinneren, of ze de woorden “ik vergeef je” ooit uitgesproken had. Als antwoord schreef ze me de volgende brief, die ze me op een avond luidkeels voorlas:

“Mike,

Toe je me gebeld hebt, om me te zeggen, wat je gedaan had, voelde ik een zodanig zwaar gewicht op me, dat ik niet uit mijn stoel kon opstaan. Mijn maag voelde loodzwaar aan. Ik voelde me, alsof ik moest overgeven. Ik denk, dat ik je naam telkens herhaald heb, omdat toen ik dat deed, het op een of andere manier niet waar zou zijn. Het was meer een gevoel van me beklagen. Waarom? Waarom? Waarom?

Jij was mijn eerste echte vriend. Mijn eerste echte liefde. De enige man, die ik ooit mijn hart gaf. De enige man, die ik toestemming gegeven had, mij kwetsbaar te zien. Mijn tekortkomingen te zien. Jij was mijn ridder. Jij zei me, dat je van mij hield. Jij hebt de dingen van mij geaccepteerd, die ikzelf niet accepteerde. Jou telefoontje bracht mij er toe, om over dit alles te twijfelen.

Mijn zwakke gevoel voor eigenwaarde werd nog zwakker, er was bijna niets meer van over. Ik probeerde iets onbereikbaars te evenaren, waarvan ik aannam, dat het me gelukkig zou maken.

Jij nam iets van me af, dat van ons was, en gaf het weg aan een smerig hoertje. Je gaf het gewoon weg – het was nog niet eens iets, waar je over zou kunnen vragen, of het er voor mij iets toe deed. Het was iets, dat er niet voor bedoeld was, om het met anderen te delen of uit te lenen. Het was van ons, en alleen van ons.

Jij hebt het goedkoop gemaakt, nutteloos, tot iets, dat niets bijzonders meer was.

Jij hebt me mijn ridder afgenomen. Je hebt mij op een manier wakker geschut, die ik niet wilde – of ik was niet bereid, de harde werkelijkheid van het leven onder ogen te zien. Ik had nog mijn onschuld, en die was verwoest.

Nu weet ik, dat je niet meer dezelfde bent, en ik ben het ook niet, maar jij hebt me echt gekwetst, Mike. Het was een donderslag bij heldere hemel, waar ik niet op voorbereid was.

Ik kan me niet herinneren, of ik je ooit gezegd heb, dat ik je vergeef, of dat ik er al toe bereid was, want ik had waarschijnlijk nog niet helemaal uitgesproken, wat jij me hebt aangedaan. Ik vergeef je Mike.

Je liefste,

Michelle.”

John had gelijk. Genezing van een echtbreuk heeft jaren nodig.

Het goede nieuws is, dat God gebroken huwelijken weer herstelt en opnieuw opbouwt.

Bronvermelding:

nl.wikipedia.org/wiki/Schaal_van_Richter

Uittreksel uit het boek van Mike Genung: “Mijn weg naar genezing”

Share this post