Enkele jaren geleden heb ik mijn vrouw gevraagd, om mij in een brief te beschrijven, hoe mijn gevecht met seksverslaving haar beïnvloed heeft. Het navolgende is haar brief:
Je hebt mij gevraagd, om een brief te schrijven, over hoe jouw verslaving mij heeft beïnvloed. Destijds waren de dingen wat onduidelijk, ik was jong en wist niet, wat ik me daarbij moest voorstellen.
Het heeft werkelijk mijn onzekerheid op doen laaien. Ik vergeleek me met anderen vrouwen “in jouw ogen.” Ik probeerde telkens te zien, wat jij aan andere vrouwen aantrekkelijker vond- en waar mijn gebreken waren. In het begin van ons huwelijk was het ’t ergste. Mijn onzekerheid en jouw verslaving droegen evenveel bij aan de ramp.
Uit nieuwsgierigheid heb ik een aantal keren pornofilms bekeken, om te ontdekken, wat aan mij ontbrak in bed. In zekere zin was dat mezelf folteren. “Ik ben niet goed genoeg.” “Ik kan mezelf daarmee niet vergelijken”. Wat was het toch, dat je bekeken hebt of wat je zo aantrok, dat ik niet kon vervullen? Ik heb de hele tijd vrouwen bekeken ( waarschijnlijk nog meer als jij) om er achter te komen, of jij hun smallere taille, hun grotere borsten, of wat dan ook zou opmerken.
Tenslotte is het me beter gelukt, om in te zien, dat het niet “mijn fout” is. Als je nog eens op de neerwaartse en zelfvernietigende weg terecht komt, dan is het niet mijn fout. Het zou natuurlijk wel invloed op mij hebben, maar niet meer zo als twaalf jaar geleden.
Jouw seksverslaving heeft het beetje zelfvertrouwen dat ik destijds had, geruïneerd, en er bleef niet veel van over, waarmee je iets zou kunnen beginnen. Ik werd voorzichtig tegenover anderen- ik was bang, dat ik niet perfect was ( wat dat dan ook mag zijn), dat je weg zou gaan of afdwalen. Ik had jou tot mijn alles gemaakt, wat fout was, en toen je me in 1991 met een prostituee bedrogen had, heeft het mij verwoest.
Ook vandaag de dag ben ik nog steeds onzeker: ik ben paranoïde bij elke foto die iets kan zijn, wat we per post ontvangen, of zelfs in een tijdschrift dat ik wil lezen. Het is niet zo, dat ik geloof, dat je weer terug zou vallen naar datgene wat vroeger was, maar dat je in deze foto iets zou kunnen zien, wat je bij mij niet kunt vinden.
Het genezingsproces van echtbreuk is moeizaam en vaak pijnlijk, en er is tijd nodig voordat de wonden van het bedrog genezen zijn. Desondanks geneest de levende God, en hersteld vrouwen en hun huwelijk, die door ontrouw verwoest zijn, weer volkomen (en ja, porno is echtbreuk), zodat er weer hoop in overvloed is.
Ik zal een paar punten, die mijn vrouw in haar brief genoemd heeft, aangrijpen als leidraad voor enige zaken, die we moeten onderzoeken.
1. Het is niet jouw fout.
Al was je 20 jaar, met een perfect lichaam, je man alle seks geven die hij verlangde, het zou toch zijn gevecht met seksverslaving niet kunnen beëindigen. Waarom? Omdat seksverslaving de manier is, waarop hij met de leegte, de pijn, en de eenzaamheid in zijn hart omgaat. Seks hersteld een gewond hart niet, dat betekend, dat wat je in seksueel opzicht ook doet of niet doet, is niet de oorzaak van zijn probleem, wat hij er ook van zegt. Sommige mannen proberen, om de valse schuldgevoelens van hun vrouwen uit te buiten, doordat ze in een mistflard zeggen: “Als je me maar meer seks zou geven, dan was ik niet zo”. Als je man dit bij jou probeert, spreek hem er dan op aan: sta hem niet toe, om zijn beslissing om de God van de lust te dienen, aan jou te verwijten.
Er kunnen in je huwelijk spanningen zijn, maar in elk huwelijk zijn er conflicten, en om de schuld te geven aan porno of een affaire, lost ze niet op. Als je man diep in de put zit, bestaat de mogelijkheid, dat hij onderduikt in zelfmedelijden en wellust, dat wil zeggen, dat hij zal proberen te vermijden, om zelf de verantwoording te nemen. De schuld van zijn besluit om de lust te aanbidden, ligt voor 100% op zijn schouders, laat daarom nooit toe, dat je man iets van schuld bij jou neerlegt. Jij bent er niet de oorzaak van, en jij kunt het niet repareren.
2. Sta je man niet toe, om jouw waarde te kleineren.
Vrouwen kunnen dat doen, indien ze hun man toestaan, om met hun seksverslaving door te gaan, zonder hen daarmee te confronteren. Als je aanstaande bruidegom je voor je huwelijk gezegd zou hebben: “Ik zal een maal per week als porno mezelf masturberen…, of tijdens het huwelijk seks met prostituees hebben”, dan zou je niet met hem voor het altaar gaan staan- je had hem gedwongen, om te kiezen tussen jou en seksuele zonde. Waarom? Omdat hij je als afval behandeld zou hebben, als hij zoiets zou zeggen! Je bent een kostbare dochter van God, niet een trofee voor zijn boekenkast, sta daarom je man niet toe, om je zo te behandelen. Dat betekend, dat hij moet kiezen tussen jou of porno of affaires of wat dan ook, om zijn seksualiteit uit te leven.
Je moet met hem een lijn trekken: “Of ik, of porno……….., of we moeten praten over uit elkaar gaan.” Hij moet de overgave hebben, om alles wat nodig is te doen, om met de lust af te rekenen, en wel nu. Zijn toewijding moet blijken door bestendig voorbeeldig gedrag; in deze zaak betekenen woorden helemaal niets. Dat betekent, dat alle porno uit huis moet verdwijnen, en dat hij jou en je gezin niet langer bederven kan. Als het nodig is, moet er een pornoblokker op de PC worden geïnstalleerd ( en hij geeft jou het wachtwoord), of de Pc wordt verwijderd, of alle TV ontvangst word geblokkeerd. Het betekend, dat hij naar een zelfhulpgroep gaat en/of minimaal elke week een ontmoeting heeft met een uitwisselingspartner.
Seksverslaving is een probleem, waarvan je maar moeilijk los kunt komen, en als hij daarom niet consequent alles op alles zet, zal het niet beter met hem gaan……en als hij niet vastbesloten is alles daarvoor te doen, bestaat de mogelijkheid, dat hij nog altijd met het verlangen speelt.
Leugens, bedrog, en om de tuin leiden spelen bij seksverslaving een grote rol, en dat betekend, dat je alleen op zijn woorden, dat het beter gaat, niet kunt vertrouwen. Zijn daden zijn het duidelijkste bewijs, hoe ernstig hij het meent, om hulp te zoeken: let daarom op de bewijzen door zijn daden, niet op zijn woorden.
Je man confronteren zal niet eenvoudig zijn. Hij zal door schaamte bevangen zijn, en een muur van isolatie optrekken rond zijn hart. Om over zijn seksuele zonde te spreken, zal voor hem een verschrikkelijk uitzicht zijn- in het bijzonder tegenover jou. Sommige mannen zullen door woede uitbarstingen en beschuldigingen proberen van het eigenlijke onderwerp af te leiden. Als hij dat doet, trap daar niet in, maar blijf bij de kern van de zaak. Het is het beste, als je een paar dagen de tijd neemt en gaat bidden, voor je hem met zijn gedrag gaat confronteren; het is nog beter, als vrienden met je mee willen bidden.
Het is mijn ervaring, dat vrouwen de seksverslaving van hun man al lang merken, alvorens ze die geestelijk kunnen begrijpen. Ze hebben een zesde zintuig, dat bij de man ontbreekt. Je weet instinctmatig, dat er iets niet in orde is. Als je hart je zegt, dat er met je man iets niet in orde is (en het komt van de juiste plaats, dat wil zeggen, dat het niet uit onzekerheid komt), dan bestaat er een grote kans, dat je het bij het juiste einde hebt. Laat gebed op je instinct volgen, en vraag God, wat je vervolgens moet doen.
Je hebt alle recht, om van je man te eisen, dat hij een keuze moet maken tussen jou en zijn verlangens, en je moet het doen. Dat vrouwen een fout maken en de verslaving van hun man verder dulden, gebeurt daar, waar ze niets doen, en zo hun man toestemming geven, om haar en haar kinderen voortdurend ongehinderd te bederven.
3. Sta hem terzijde
Als je man zich op de weg naar genezing begeeft, verwacht dan niet, dat hij plotsklaps en definitief vrij zal worden van elke seksuele zonde, in het bijzonder niet, als hij zijn verstand in de loop de jaren met geilheid verzadigd heeft. (Ik doel hier op wellust in het algemeen, niet op affaires of seks buiten het huwelijk, die meteen moet stoppen). De meeste mannen (95%) worden in hun tienertijd verslaafd aan porno en seks, en dat betekend, dat ze moeten vechten tegen iets, wat al hun hele leven duurt. Dat is geen makkelijke opgave. Vrij worden is vaak een proces, en niet een eenmalige gebeurtenis.
Als je man door zijn bestendig gedrag laat zien, dat hij werkelijk van zijn seksverslaving af wil komen, ondersteun hem dan in zijn strijd. Bid elke dag met hem, en voor hem. Vraag hem een keer per week, hoe het met zijn volharding gaat ( dat zal meer verantwoordelijk aan zijn leven geven). Herinner je, dat zijn seksverslaving met de behandeling van een verwond hart te vergelijken is, en dat hij waarschijnlijk net zo verwart en angstig is, als jij het bent ( nog los van de schaamte).
Ik geloof, dat de echtgenote zijn grootste hulp is in de strijd tegen het verlangen; jou meedragen en jouw steun kunnen een gigantisch verschil uitmaken, want jij kunt hem helpen als geen ander menselijk wezen op aarde. Als hij op zakenreis moet, kun je met hem aan de telefoon samen bidden, als hij op zijn hotelkamer is (en hem de volgende morgen vragen, wat hij op TV bekeken heeft). Je kunt hem (met zachte hand) helpen, zijn blinde vlekken te herkennen.
De kans bestaat, dat hij nooit tevoren barmhartigheid heeft ondervonden, en jouw barmhartigheid kan een gigantische rol spelen in zijn genezing. Zo lang hij hard aan zijn genezing werkt, sta hem bij; ben voor hem de vleesgeworden barmhartigheid.
4. Haal andere vrouwen aan je zijde
Probeer niet, deze zaak alleen te klaren. Je bent diep gewond, en hebt andere vrouwen nodig, met wie je je pijn kunt delen; vrouwen die je kunnen steunen en troosten en met je meebidden. (Het is belangrijk, dat de mensen waar je steun bij vindt, niet nog meer olie op het vuur van je boosheid gieten- dat zou het nog erger maken!). Vrouwen die alles opproppen, zijn als een vulkaan, die op het punt staat om uit te barsten, en de hulpvraag aan anderen telkens voor zich uitschuiven, legt nog meer druk op de komende uitbarsting.
Net zoals de meeste met seksverslaving strijdende mannen denken: “Ik ben de enige die dit probleem heeft, daarom kan ik er met niemand over praten”, zo denken hun echtgenotes “Ik kan er met niemand over praten; geen enkele andere vrouw praat er over, daarom moet ik wel de enige zijn.”
Denk eens over het volgende feit na: uit elke enquête blijkt, dat minstens 50% van alle mannen een probleem met porno of seksverslaving heeft. Dat betekent, dat 50% van alle echtgenotes op een gegeven moment (als de strijd van hun man aan het licht komt) met de pijn van een echtscheiding te maken krijgt. Je bent niet alleen, en er zijn veel andere vrouwen, die hetzelfde meemaken.
Sommige vrouwen vermijden een gesprek over het probleem van hun echtgenoot, omdat ze bang zijn, dat anderen zouden kunnen denken “zij heeft niet genoeg voor hem gedaan ( je kunt hier de onzekerheid van je keuze aanvoeren) ” Ze denken, dat de seksverslaving van hun man een duidelijke aanwijzing is voor het beklagenswaardige feit, dat er in hun huwelijk een gebied moet zijn geweest, waar zij gefaald heeft, en als andere, vooral andere vrouwen dat ontdekken, zou men haar veroordelen. Denk altijd aan het bovengenoemde feit, dat ondanks leugens van schaamte, die de satan over je uit probeert te storten- dat de seksverslaving van je man niet jouw schuld is. Het doel van de satan is, jouw huwelijk te laten mislukken, en hij zal zijn aanval versterken met de gedachten van twijfels, onzekerheid en angst, daarvoor door anderen veroordeeld te worden, en jou geïsoleerd te houden, afgesneden van hulp en aanmoediging. ( Hij gebruikt dezelfde aanvalsmethode bij je man, om hem er van af te houden, hulp te zoeken).
Herinner je, dat er een echte geestelijke oorlog plaatsvindt, en dat de vijand alles wat in zijn macht ligt zal doen, om jou en je man geïsoleerd te houden.
Laat je door schaamte, angst of onzekerheid niet ervan afhouden, om hulp te zoeken.
Je wilt vermijden, dat alle gewicht van zijn pijnen en jouw boosheid op je man wordt gedumpt. Dat betekend niet, dat je tegenover je man je gevoelens niet moet uitdrukken: dat moet je wel doen, maar je hebt het gesprek met anderen ook nodig, die niet emotioneel betrokken zijn. Het gesprek met andere vrouwen zal enige druk op je huwelijk, dat misschien toch al op springen staat, wegnemen.
Er zijn hier vrouwen, die je per mail graag ondersteuning willen sturen, als er in je omgeving niemand is, met wie je kunt spreken. Stuur een mail als je wilt, dat een andere vrouw contact met je opneemt.
5. Vermijd op verkeerde plaatsen troost te zoeken
Je zou in de verleiding kunnen komen, om troost te zoeken in de armen van een andere man, of met andere mannen in chatrooms contact te zoeken, terwijl je man zich afmat. Doe dat niet. Daardoor wordt alleen nog maar meer pijn en stress op jullie huwelijk gelegd, dat toch al op het punt van springen staat. Begin er niet aan, om zelf pornofilms te gaan bekijken (zoals mijn vrouw gedaan heeft), om te ontdekken, wat er “bij jou ontbroken heeft”, dat zal jou en je gezin alleen nog maar meer bederven. Blijf van jouw kant zuiver.
Sommige vrouwen zullen de verleiding hebben, om gedurende deze tijd het eten als troost te zoeken. Om je vol te proppen met eten, zal het probleem niet oplossen, en net zoals bij verslaving kan dit een emotionele muur van schaamte tussen jou en God oprichten.
Zoek troost in de ondersteuning door andere vrouwen en de tegenwoordigheid van Jezus, die er op wacht, om jou Zijn troost te geven. Als je daar nog niet mee begonnen bent, begin dan een dagboek bij te houden, en schrijf je gevoelens op. God kan je zegenen, troosten en tot je spreken, als je door te schrijven je hart bij Hem uitstort.
6. Wees je bewust van de wonden, die je door je vader hebt.
Het is geen toeval, dat je met een man getrouwd bent, die seksverslaafd is. De meeste meisjes worden in de tijd dat ze opgroeien door hun vader afgewezen of misbruikt, en ze trouwen met een man, die hun vader emotioneel weerspiegelt. Sommige vrouwen trouwen met hun echtgenoot met het verborgen motief, om de wonden uit hun kindertijd de baas te worden- dat betekend dat ze geloven, dat hun echtgenoot “vastbinden” en/of “ het perfecte huwelijken het perfecte thuis” te scheppen, zou de verwondingen door hun vader kunnen genezen. Je kunt hem niet vastbinden, en zelfs al zou je het kunnen, dan nog zou dat de pijn in je hart niet kunnen genezen.
Als het bedrog van een echtgenoot uitkomt, kan dat elke wonde, die door je vader in je hart is, erger maken, en het zou kunnen, dat dit je in een diepe depressie doet afglijden- of in problemen met oncontroleerbare woede uitbarstingen over situaties, die helemaal niets van doen hebben met de echtbreuk.
Iets daarvan zou vanzelfsprekend de natuurlijke reactie kunnen zijn op datgene, wat je man gedaan heeft, maar het kan ook zijn, dat zijn bedrog in oude wonden roert, die nog niet genezen zijn. Als je je deze dingen, die met verwondingen door je vader te maken hebben, niet afvraagt, kan dit je in een kring van bitterheid en depressie houden- en zo ook je huwelijk. Hoe je met verwondingen door een vader moet omgaan, wordt nader belicht in het artikel ”genezing van verwondingen door een vader.” Hoewel dit artikel vanuit het gezichtspunt van een man geschreven werd, zijn de daar beschreven uitgangspunten ook voor vrouwen te gebruiken.
7. Maak God tot de ware bron van je leven
In haar brief schreef mijn vrouw: “Ik had je tot mijn alles gemaakt”, wat een andere formulering ervoor is, dat zij mij haar idool gemaakt had. Mannen zijn geen ridders in glanzende wapenuitrustingen, en ook geen romantische droommachines; wij zijn gebroken kruiken uit aardewerk, precies zo als vrouwen. Terwijl mannen de neiging hebben, om hun beroep of hun werkkring tot hun idool of hun levensdoel te maken, kunnen vrouwen hun relaties tot hoofdbron van hun eigenwaarde maken. Als een vrouw haar man of haar gezin tot haar God maakt ( dat betekend: “Ik ben geslaagd, als ik de perfecte man met de perfecte kinderen heb”), legt ze daarmee onevenredig zware lasten en verwachtingen op de schouders van haar liefsten. Als er dan iets verkeerd gaat, zoals bijvoorbeeld de bekentenis van haar man over zijn strijd met seksverslaving, stort haar wereld in, als de zwakke fundering, waarop ze haar gevoel voor eigenwaarde had gebouwd, uit elkaar spat.
Om je eigenwaarde weer terug te krijgen, moet je gevoel voor eigenwaarde van God komen, en Hij moet de eerste bron voor je leven, je liefde, en je waarde zijn. Alleen de liefde van God kan je door de stormen en belastingen van het leven dragen. Als je Christus als je Verlosser hebt aangenomen, ben je dochter van God; Heilig in Zijn ogen, kostbaar en geliefd ( lees Efeziërs hoofdstuk 1 en 2, en 1 Johannes 4). Hij zal je nooit bedriegen of in de steek laten, zoals andere, gebroken mensen het wel zullen doen. Als je de liefde van God hebt aangenomen, en als Hij op de eerste plaats staat in je leven, kun je van je man verlangen, dat hij een keuze maakt tussen jou en porno, want jouw waarde komt van God, en niet van je man. Als God op de eerste plaats staat, wordt je eigenwaarde door de strijd van je man niet zwaar op de proef gesteld, want dan zie je je man als een gebroken kruik, als iemand, die de genade van God nodig heeft, niet als je “alles”, waarvan je leven afhangt. Als je God op de eerste plaats hebt staan, zal het eenvoudiger voor je zijn, om je man in zijn strijd te steunen.
En als God de bron van je leven en je liefde is, kun je ook het volgende doen, namelijk:
8. Vergeef je man
Als je werkelijk wilt genezen van alle bitterheid en pijn door het bedrog van je man, en als je wilt, dat je huwelijk het overleeft, dan moet je hem vergeven.
Vergeving betekend niet, dat de tijd voor het natuurlijke proces van verdriet verkort wordt of te ontkennen, dat je verwond bent. Het betekent niet, dat jij het probleem voor je rekening neemt. Om tot vergeving te komen, moet je eerst toegeven, dat je gewond bent, en wel heel diep.
Vergeving zal alles van je vergen, en je man kost het niets. Het betekend, dat je hem alles, wat hij jou heeft aangedaan, nooit meer zult aanhalen; zijn schuld, die hij nooit kan goedmaken, word volledig weggepoetst. Om je man de zonde, die hij je heeft aangedaan, te vergeven, zal misschien wel het meest Christelijke zijn, wat je ooit zult doen, en het zal je zozeer met Christus identificeren als niets anders. Jezus werd door de mensen van wie Hij hield gedood, zodat de mensen, van wie Hij hield, dichtbij Hem konden zijn.
Je bent bedrogen door de man, van wie je hield, en de enige weg, waardoor je alle barrières tussen jou en je man uit de weg kunt ruimen is, om hem te vergeven, zoals Christus vergeeft.
Als je niet vergeeft, zul je jezelf in bitterheid en pijn gevangen houden, en het zal je levend verteren. Je bitterheid zal voortdurend een muur vormen tussen jou en je man, waardoor je huwelijk in verdriet blijft steken, in onderbroken communicatie en gewonde gevoelens.
Vergeving geeft hem niet het recht, jouw barmhartigheid te misbruiken, en in seksuele zonden te volharden. Het betekend niet, dat je hem vrijspreekt van zijn verantwoording voor zijn handelen, of dat hij desondanks niet de strijd tegen verslaving met alle kracht moet voeren.
Vergeving is een beslissing, een machtige daad van de wil; het is niet iets, wat je het gevoel wil laten nadoen. Het betekent, al je boosheid opgeven, en je man van elke verwachting vrij te laten, om voor jou te kruipen of het in orde te maken ( wat hij helemaal niet kan).
Als je hem vergeeft, laat je toe, dat de genade van God vrij door je hart kan stromen, al je pijn en boosheid kan wegspoelen, en je met Zijn vrede kan vervullen. Je breekt een muur af, die tussen jou en God, en tussen jou en je man was. Jouw vergeving maakt het mogelijk, dat de genade van God door je man stroomt, en zijn schaamte en schuld van hem wegneemt. Pas als je vergeven hebt, zul je weer vrede vinden.
Als het je moeite kost om te vergeven, kan Jezus jou de kracht geven als je wilt.
Meer informatie over het thema van genezing van echtbreuk is beschikbaar onder de titel “Genezing van een gebroken huwelijk”.
Samenvatting uit het verhaal van Mike Genung. Zie ook zijn boek “Mijn weg naar genezing”.
